ความคิดถึง คืออะไร

คือความรู้สึกนี้มักจะเกิดขึ้นในเวลาที่เราเหงา ในเวลาที่เราเศร้า ในเวลาที่เราเหนื่อยล้า ในเวลาที่เราท้อแท้ในอุปสรรค และในเวลาที่เราต้องการใครซักคนอยู่เคียงข้างเรา ความคิดถึง คือ ยาวิเศษ  ยาที่จะหาได้จาก คนที่เรารักเท่านั้น ไม่มีขาย ไม่มีแจก เป็นสิ่งมีค่า หายาก ไม่ได้ผลิตขึ้นมาได้ง่ายๆ เหมือนน้ำทิพย์ที่พรมลงต้นไม้ที่เหี่ยวแห้ง ใกล้ตาย ให้กลับมามีชีวิต ฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง..

                ความคิดถึง คือการที่จิตระลึกถึง  กล่าวคือ เมื่อจิตมีสิ่งหนึ่งสิ่งใดหรือเหตุการณ์อื่นใดก็ตามแต่เข้ามากระทบ แล้วจดจำเหตุการณ์นั้น ๆ ไว้ ทำให้เมื่อจิตเกิดการระลึกถึงสถานการณ์ที่อาจจะเป็นตัวบุคคลหรือสิ่งอันเป็นที่รัก  หรือไม่รัก อาการดังกล่าวนี้เรียกว่า "ความคิดถึง" ความ คิดถึง จะทำให้เกิดอาการเคลิบเคลิ้ม จิตใจเหม่อลอยไม่รู้สึกตัว คือขาดสติสัมปชัญญะไปชั่วขณะซึ่งเป็นเวลาสั้น ๆ แต่อาการของความคิดถึง จะอยู่ได้นานและฝังใจจนกว่าผู้ที่คิดถึงนั้นจะลืมไปหรือสิ้นสติสมประดี
                ความคิดถึงเป็นส่วนหนึ่งของความรัก แน่นอนความรักยังต้องมีส่วนประกอบอื่นๆอีกมาก แต่ความคิดถึงมักจะมาก่อนเสมอ หลายคนบอกฉันว่าเพราะรักจึงหวง หลายคนบอกฉันว่าเพราะรักจึงห่วง หลายคนรวมเอาความหวง เข้าไว้กับความห่วง
ซึ่งฉันไม่เห็นด้วย รัก คือ "ความห่วงใย" ในทุกย่างก้าวคืออาทรและใส่ใจ รัก คือ "ความห่วงใย" ไม่ว่าจะทำอะไรให้คำนึงถึง
แต่รักไม่น่าจะคือ "หวงหึง"  ไม่น่าจะต้องเป็นถึงขนาดนั้น

                รัก คือ คิดถึง และใจถึงกัน ก็พอ                         "หึง" ไม่ได้มีอะไรเกี่ยวกับรักเลย
                "หึง" คือความรู้สึกคับแคบและเห็นแก่ตัว          "หึง" คือจุดเริ่มต้นที่จะทำให้ความรักไม่ราบรื่นสวยงาม
หากรักกัน ทำดีต่อกัน ยิ้มให้กัน และมีความสุขเมื่อคนที่เรารักมีความสุข ไม่ว่าเขาจะเลือกมีความสุขวิธีไหน หากเธอทำบ้านของเธอให้เป็นบ้านที่อบอุ่น คนที่เธอรักคงไม่อยากเดินออกไปจากชีวิตเธอหากเธอมีความสุข หากเธอทำให้สิ่งรอบๆตัวมีความสุข สวยงาม ความรัก ไม่ต้องการข้อกำหนดอะไรเกินกว่านี้เลย ความคิดถึงเป็นส่วนหนึ่งของความรัก
ฉันเชื่อ......

                            ความคิดถึงคือการแสดงออกซึ่งความรัก

                ถ้าคุณรักใคร คุณก็จะคิดถึงคนๆนั้นอยู่เสมอๆ เวลาเราคิดถึงพ่อแม่ นั่นก็แสดงว่าเรารักพ่อแม่ เวลาเราคิดถึงพี่น้อง นั่นก็แสดงว่าเรารักพี่น้อง เวลาเราคิดถึงเพื่อนคนไหน นั่นก็แสดงว่าเรารักเพื่อนคนนั้น เวลาเราคิดถึงคนที่เรารัก นั่นก็แสดงว่าเรารักเค้า ถ้าคุณคิดถึงใครน้อย นั่นแสดงว่าคุณรักเค้าน้อยเหมือนกัน พ่อแม่นั้นคงไม่ต้องพูดถึง ทุกคนมีอยู่ในใจเสมออยู่แล้ว พี่น้องก็เหมือนกัน ถึงทะเลาะกันบ้าง ก็ยังคิดถึงและรักกันเสมอ เพื่อนๆ คนไหนที่คิดถึงมาก แสดงออกมาก คบหาด้วย สนิทสนมกันมาก นั่นแสดงว่าเราก็รักเพื่อนคนนั้นมาก กว่าคนอื่นๆ คนที่เรารักก็เหมือนกัน ถ้าเรารักเค้ามาก เราก็จะคิดถึงเค้ามาก อยากจะไปหา อยากจะโทรหา อยากจะพูดคุย โหยหากันอยู่ตลอดเวลา จะรู้สึกเหงา ทุกคราที่เวลาขาดการติดต่อกัน ในมุมมองตรงกันข้าม ถ้าเราอยากรู้ว่าใครรักเราบ้าง และมากแค่ไหน ก็ให้ดูจากความคิดถึงที่เค้ามีให้ ที่เค้าแสดงออกมาให้เราเห็น รักมากก็แสดงออกมาก คิดถึงมาก โทรหากันมาก ติดต่อกันมาก ถ้าเป็นรักแท้ ความรู้สึกนี้จะอยู่คงทนถาวรและสม่ำเสมอ และถ้าเค้าไม่ได้รัก ความรู้สึกต่างๆ มันจะลดน้อยถอยลง หรือจนแทบไม่มีเลยก็ว่าได้ ส่วนลึกในใจคุณคงรับรู้ได้ด้วยใจ เพียงแต่คงต้องยอมรับความจริงกันเท่านั้นเอง เพราะความคิดถึงเป็นส่วนหนึ่งของความรัก...เสมอ.

ถ้าหากความรักความคิดถึงเป็นสิ่งต้องห้าม    แล้วเราจะสามารถห้ามหัวใจไม่ให้คิดถึงได้อย่างไรกัน
ถ้าหากเหตุการณ์ที่ผ่านมาเป็นเพียงแค่ความฝัน   มันคงเป็นฝันที่ทำให้อยากหลับไปชั่วนิรันดร์

ความรัก คืออะไร

เมื่อเราเกิดมีความรัก ขึ้นมาก็จะถามตัวเองว่ามันเกิดขึ้นมาได้อย่างไร บางครั้งก็ตอบง่ายแสนง่ายอย่างมีเหตุผลอย่างมีลำดับขึ้นว่า เริ่มจาก 1.ความพึงพอใจ 2.ความชอบ 3.ความรัก 4.ความหลง

1.               ความพึงพอใจ คือ ความรู้สึกดีๆ ในจุดๆ หนึ่ง ในช่วงเวลาสั้นๆ

2.               ความชอบ คือ การมองเห็นถึงจุดยืนของตนในความต้องการ โดยอาจจะมีเหตุผลของความชอบ ดังนี้

 1.ชอบที่หน้าตา     2.ชอบที่นิสัย          3.ชอบที่ความสามารถ           4.ชอบที่ฐานะ

3.               ความรัก

                3.1 ใน เชิงอุดมคติคือ " ความชอบ ความพึงพอใจ ความจริงใจ ความปรารถนาดี ความหวังดี ความบริสุทธิ์ใจ โดยไม่ต้องการสิ่งตอบแทน ความหลงใหล ความผูกพัน ความห่วงหา ความอาทร ความเข้าใจ ความห่วงใย ความใส่ใจ ความคิดถึง ความอบอุ่น ความนุ่มนวล ความอ่อนโยน ความอ่อนแอ ความอ่อนไหว ความสุข ความเสียสละ

                3.2 “ความรักในเชิงทิฐิคือ” ความหึงหวง ความเสียใจ ความผิดหวัง ความเจ็บปวด ความชิงชัง ความเกลียดชัง ความก้าวร้าว ความรุนแรง ความโกรธแค้น ความเห็นแก่ตัว

                3.3 “ความรักเชิงจินตนาการคือ” การเอาตัวเองเข้าไปพิสูจน์อย่างไม่มีวันที่สิ้นสุด

 “ความรักในเชิงภาษาคือ” คำที่มี 2 พยัญชนะ เริ่มจาก ร เรือ และ ก ไก่

                ร เรือ คือ การเรียนรู้

                ก ไก่ คือ กาลเวลา

                นั่น จึงมีหมายความว่า ความรักคือ การเรียนรู้ซึ่งกันและกันของคน 2 คน ที่มาอยู่ร่วมกัน ปรับตัวเข้าหากัน โดยมีเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์และประสานคนทั้ง 2 คน ให้เกิดความใกล้ชิดกันและเกิดเป็นความผูกพัน จนทำให้เกิดเป็นความเข้าใจ และเกิดเป็นสุขตามมา นั่นแหล่ะ “ความรัก” เหตุผล ปัจจัย ความเป็นไป ที่มาและพัฒนาการของความรักมีดังนี้

 1.ความพึงพอใจ    2.ความชอบ           3.ความใกล้ชิด       4.ความผูกพัน         5.ความเข้าใจ

4.               ความหลง ความ รักที่มากเกินความพอดี โดยไม่สนใจความถูกผิด ไม่เปิดใจรับเหตุผลต่างๆ พัฒนาการของความรัก 

ความพึงพอใจในจุดจุดหนึ่งของอีกฝ่าย เมื่อคบหาแล้วก็เริ่มที่จะพิจารณาและเห็นจุดยืนของความต้องการใน ตัวตนของตัว เองจนเกิดเป็นความชอบในองค์ประกอบของเค้า โดยมีเรื่องของเวลานำพาและสร้างความผูกพัน ความคิดถึง ห่วงหาจนเกิดเป็นความรัก ที่มีความสุข หากหมดรักเมื่อไหร่ ก็ไม่มีความสุขและเมื่อรักมากๆ มากจน เกินความพอดี โดยไม่คำนึงถึงความถูกผิด ไม่เปิดใจรับความจริงในเหตุผลต่างๆ นั่นแหละคือ “ ความหลง” แต่ บางครั้งก็ตอบไม่ได้เลยว่า มันคืออะไร มันอาจจะสับสนบ้างกับความรัก เพราะเราอาจจะตอบไม่ได้เลยว่าเราชอบ หรือรักเค้าที่ตรงไหน ชอบหรือรักเค้าที่อะไร เมื่อไหร่ อย่างไร จะมีก็แต่คำว่า " ความรักไม่จำเป็นต้องมีเหตุผล หรือทฤษฏี รักก็คือรักห้วนๆ หากรู้ตัวรู้ว่านี่คืออะไรเค้าจะเรียกว่าความรักหรือ!! " หรือว่าความรักคือความไม่รู้ กันแน่นี่ หรือความไม่มีเหตุผลกันแน่ !!

                แล้ว คุณล่ะ เมื่อมีความรักแล้วรู้ตัวอยู่หรือเปล่าว่านี่คือความรักหรือความหลง รู้ตัวหรือเปล่าว่าคุณกำลังทำอะไรอยู่ รู้ตัวอยู่หรือเปล่าว่าคุณมีความรักได้อย่างไร? เมื่อไหร่?

                แล้ว ความรักมันจะมาหาคุณเอง เมื่อวันใด เมื่อไหร่ที่คุณมีความกังวนใจ ว้าวุ่น ครุ่นคิดถึงใครสักคน สับสน แล้วเฝ้าถามตัวเองว่าเราเป็นอะไรไปเนี่ย นั่นแหล่ะความรักมันได้เริ่มคืบคลานเข้ามาหาคุณอย่างช้าๆ “ความ รักมักเล่นแง่กับเรา เมื่อเรามีความรักมันกลับวิ่งหนี เมื่อเราอยู่เฉยๆ มันกลับมาหาเราทั้งๆ ที่เราไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ”  แต่นั่นก็เป็นความรักที่เกิดจากโชคหรือดวง แต่หากวันใดโชคหรือดวงที่ว่านี้มันเลิกเล่นแง่กับเรา เราก็อย่าได้เล่นแง่กับคนที่เรารักกับความรัก กับตัวเองเลย เมื่อเกิดการผิดใจกัน ลองคิดดูสิว่ากว่าเราจะได้รับมันมากว่าเราจะพบต้องใช้อะไรไปบ้าง? ความจริงใจ เวลา ความหนักแน่ ความมั่นคง ความเชื่อใจ ความไว้วางใจ แล้วจะให้ความคิดเพียงชั่ววูบมาทำลายสิ่งดีๆ ที่ผ่านมามันไม่คุมเอาเสียเลย

                หากคิดที่จะรัก ใยต้องคิดถึงความผิดหวัง?

                หากคิดที่จะรัก ใยคิดถึงผลที่ขมขื่นของมัน?

                หากไม่รู้จักรัก จะรู้จักความสุขหรือ?

                หากคิดแต่เรื่องความทุกข์ แล้วจะสุขได้อย่างไร?

                และหากมีใจ ใยต้องสร้างกำแพงขวางกั้น? หรือต้องการที่จะพิสูจน์อนุภาพของมัน...... "

เรื่องของความรัก -------> ไม่มีคำว่ายุติธรรม หรือ คำว่าเสมอภาค

เรื่องของความรัก -------> ไม่มีคำว่าบังเอิญ มีแต่คำว่าตั้งใจ

เรื่องของความรัก -------> ไม่มีคำว่าฝืนทน มีแต่คำว่าเข้าใจ

เรื่องของความรัก -------> ไม่มีคำว่าเสียสละให้ใคร มีแต่คำว่ารัก เข้าอกเข้าใจ รู้ใจ เห็นใจ และร่วมฝ่าฟันไปด้วยกันก็พอ